25 Φεβρουαρίου 1837, Σάββατο […] Ο κύριος Άρμανσπεργκ (εννοεί το αντιβασιλέα πριν την ενηλικίωση του Όθωνα) ο καταφορτωμένος με διαφόρους δεκαρατζιόνες (προφανώς υπαινίσσεται τα μη εν πολέμω αποκτηθέντα παράσημά του, τα βλέπει περίπου σαν δεκάρες ) βλέποντάς με μέ επλησίασε δια με ρωτήσει τα περί υγείας δια τα οποία και ευχαρίστησα, δίδοντάς μοι την δεξιά του. Εσύστησα κι΄εγώ εις την μαδάμ Βάϊτζ τον μπάνον (τραπεζίτη) Αργυρόπουλον και τον Κολοκοτρώνην* εις τον Δάνδολον, όστις με όμμα υπεροπτικό τον εθεωρούσε και ο Κολοκοτρώνης υποτελώς έμπροσθέν του εφέρετο. Και εις αυτήν την περίστασιν εδοκίμαζεν η ψυχή μου λύπην ενδόμυχον, βλέποντας τον αυθέντην Καρατζιάν, εκείνον της Βλαχίας ηγεμόνα τον οποίον όχι μόνον η Βλαχία και τα μέρη του Δουνάβεως έτρεμον, αλλά και πλείστοι πασιάδες και τα τούρκικα ρετζάλια εφοβούντο, να ίσταται εις την σειράν τόσων Γκέκηδων και απλουστάτων Υπουργών ως ανδράποδον δια της οποίας ο Βασιλεύς και η Βασίλισσα έμμελε να περάση. Επαρατηρούσα ότι εντρέπετο, διότι έτυχα κι εγώ παρών και τον έβλεπα μεταξύ τούτων και με αψηφισίαν παρ΄ εκάστου μεταχειριζόμενον. Έ! Αυθέντα Καρατζιά, έ κυρίαι μου δομνίτζαι (εννοεί την καμαριέρα της εκλαμπροτάτης κυρίας Δομνίτζας Ραλούς) και εκλαμπρόταται δάμαι. Τι μαντάτα τώρα, πόσον σας αρέσει η Ελλάς, το ουράνιον κλίμα, τα χρηστά ήθη και κυρίως η φιλοξενία, τούτο και εκείνο της Ελλάδος! Ουδένα έτερον ελυπήθην τόσον, όσον τον σεβάσμιον γέροντα και αγαθόν άνθρωπον αυθέντην Καρατζιάν, τον τιμώμενον παρ΄Ελλήνων με το Κύριε Ιωάννη και Κύριον Ιωάννην Καρατζιάν.
*Ο Κολοκοτρώνης ήταν ήδη 67 ετών χωρίς αξιώματα και με πολλές δυσβάστακτες περιπέτειες .
*Ο Κολοκοτρώνης ήταν ήδη 67 ετών χωρίς αξιώματα και με πολλές δυσβάστακτες περιπέτειες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου