Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

►Του χρησιμωτάτου ΚΥΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ εκ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ




Για τον Δημήτριο Σακελλάριο ελάχιστες πληροφορίες ερανίζομαι* από το ημερολόγιο τού Κωνσταντίνου Μπέλλιου (περισσότερες λεπτομέρειες στο ιστολόγιό μου DytikoMakedwn, δωρεές Κων/νου Μπέλλιου και με ένδεκα ψυχές εις ένδεια). Εδώ θα γραφούν κάπως εξωραϊσμένα όσα αποσιωπήθηκαν για ευνόητους λόγους{...}.
Στο ημερολόγιό του {14 Φεβρουαρίου 1837, Τρίτη} ο Μπέλλιος αναφέρει, ότι μετά την αποχώρηση από την οικία του της Σεβαστής Ξάνθου, συζύγου του ενός εκ των τριών ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας που τον επισκέφθηκε για να την συνδράμει, ο Νικόλαος Θεοχάρης** τον πληροφόρησε σε σχετική ερώτησή του, ότι δημο-σιεύτηκε άρθρο τού Φιλήμονα (ιστορικού μετέπειτα της Φιλικής Εταιρείας) στην εφημερίδα του Αιών για κάποιες δήθεν οικονομικές καταχρήσεις του Ξάνθου.
Εκείνο που έχει σημασία είναι, ότι, παρά το γεγονός τού υπερθεματισμού κατά του Ξάνθου κάποιου Σιλήβεργου, ούτε ο Μπέλλιος ούτε ο Σακελλάριος αργότερα, ο οποίος ασκούσε τότε καθήκοντα προξένου στο Βουκουρέστι, πείστηκαν για τις κατηγορίες αυτές. Και δεν ήταν δυνατό να πεισθούν γιατί ο Εμμανουήλ Ξάνθος μετά από αυτά είχεν περιπέσει,όπως μας πληροφορεί η Σεβαστή Ξάνθου, σε μια κατάσταση άκρας μελαγχολίας και βαρυθυμίας κλεισμένος ως ασκητής στο μοναστήρι Μαρτζινένη της Βλαχίας δεν είχε χρήματα ούτε για να έλθει στην φαμίλιά του με ένδεκα ψυχές σε ένδεια.
{Περί τούτου έγραψεν και ο Ρίζος,* κατά προσταγήν του Άρμανσμπέργκ*, τω ελληνικώ προξένω Σακελλαρίω εις Βουκουρέστι δια να κάμη ό,τι δύναται και με έξοδα να τον εφοδιάση και χωρίς άλλο να τον ξεκινήση δια εδώ και με το να μη βλέπη κανέναν καρπόν των τόσων υποσχέσεων από μέρους του Ρίζου και των τόσων καλών λέξεών του, άρχισε να υποπτεύηται τον κύριον Ρίζον, ότι δεν γράφει, αλλά ούτε ενεργεί και μάλιστα οι περί τον Ρίζον άνθρωποι την πληροφορούν το εναντίον, διότι φοβείται αυτόν, και όχι μόνον ο Ρίζος, αλλ΄όλοι οι εν υπουργήμασιν όντες συγγενείς του, οίον ο Παναγ. Σούτζος και οι λοιποί, καθ΄ότι αυτού ενταύθα ερχομένου, θα πάρη αυτός το πρώτον και καλύτερον υπούργημα, ίσως και του Ρίζου, διότι όχι μόνον είναι πεπαιδευμένος άνθρωπος, αλλά και δικαίωμα μέγα έχει εις την Ελλάδα. Τη υπεσχέθηκα λοιπόν ότι κατά τούτο ημπορώ, περνών από το Βουκουρέστι να τη δουλεύσω. Αυτήν την συμβουλήν εδυνήθην να δώσω αυτή τη γυναικί και ουτωσί απήλθεν.}
Ο Μπέλλιος πικραμένος στις αρχές Σεπτεμβρίου 1837 επανέκαμψε στη Βιέννα. Πράγματι πέρασε από το Βουκουρέστι και επισκέφτηκε τον πρόξενο Σακελλάριο. Τέλη Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους ο Εμμανουήλ Ξάνθος επέστρεψε στην Αθήνα και ο Φιλήμων ανακάλεσε τα περί οικονομικών καταχρήσεων λέγων, ότι την πληροφορία τού την είχει δώσει ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος εξ Ανδριτσαίνης (άλλοτε εμπορικός υπάλληλος του Παναγιώτη Σέκερη). Ο Φιλήμων αποδίδει εσφαλμένα τη μύηση του Παναγιώτη Σέκερη*** από τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο καθἠν στιγμήν οι δυο αδελφοί του Αθανάσιος και Γεώργιος Σέκερης ήσαν μέλη της Φιλικής Εταιρείας από τα τέλη του 1816. Η Φιλική Εταιρεία μέχρι το 1816 αριθμούσε μόνο είκοσι μέλη μεταξύ των οποίων οι πλείστοι ήσαν Δυτικομακεδόνες και Ηπειρώτες.
* Ερανίζω= συνάγω εν είδει εράνου.
* Σακελλάριος στους Βυζαντινούς χρόνους λέγονταν το αξίωμα του γραμματέα.
** Ο Νικόλαος Θεοχάρης ήταν ένας από τους τρεις γιούς του Καστοριανού Γεωργίου Θεοχάρη ένθερμου υποστηρικτή του Ρήγα Φερραίου.
*Το συγγραφικό έργο του Ιάκωβου Νερουλού Ρίζου ' Ασπασία¨το χρηματοδότησε ο Κωνσταντίνος Παπαναούμ το 1813, όπως πολύ αργότερα το 1870 και ο Παναγιώτης Παπαναούμ τον Γεώργιο Κρέμο για το βιβλίο του Ηθική στιχουργία Κάλφογλου για την ενίσχυση των σεισμοπαθών της Λευκάδας.
*Άρμανσμπέργκ αντιβασιλέας πριν την ενηλικίωση του Όθωνα.
*** Ο Παναγιώτης Σέκερης μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία το 1818 και η χρηματική εισφορά του ανήλθε στο ποσό των 10.000 γροσίων,υπερδιπλάσιο από εκείνο που είχε συγκεντρωθεί από τους Φιλικούς στα τέσσερα περίπου χρόνια τής ως τότε δράσης της.Το αρχείο του, σημαντικότατη και αξιόπιστη πηγή για την ιστορία της Φιλικής Εταιρείας περιέχει δεκάδες επιστολές του ίδιου ή άλλων φιλικών, αφιερωτικά και εφοδιαστικά γράμματα, λογαριασμούς της Εταιρείας που ο Σέκερης κρατούσε με σχολαστική επιμέλεια και κατάλογο 520 Φιλικών με τα σημεία αφιέρωσης και καθιέρωσης.Είχε έρθει οικογενειακώς στην Ελλάδα από το 1830 και είχε εγκατασταθεί στο Ναύπλιο. Σεμνός και μετριόφρονας καθώς ήταν, δεν πήρε ούτε αξιώματα ούτε κάποια αξιόλογη δημόσια θέση.Τοποθετήθηκε τελώνης πρώτα στην Ύδρα και ύστερα στο Ναύπλιο, όπου και πέθανε πάμφτωχος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου